Thailand - Noordoost-Thailand informatie (De Isaan)

Phimai is iets bijzonders. Rond 1100 behoorde dit deel van Thailand tot het Khmer rijk, waarvan de Cambodjaanse tempel Angkor Wat het onbetwiste hoogtepunt is. Phimai (maar ook Phanom Rung) zijn veel kleiner, maar niettemin zeer de moeite waard.

Phimai werd gebouwd tussen het einde van de 11e eeuw en laat in de 12e eeuw. Het was het eindpunt van de belangrijke weg van Angkor Wat, middelpunt van het Khmer rijk, naar Phimai. Een 225 kilometer lange weg waarvan de contouren nu alleen nog uit de lucht te zien zijn omdat het grootste deel is overgroeid door de jungle. In de hoogtijdagen had Phimai ongeveer dezelfde (enorme) omvang als Angkor Wat.

De Thaise benaming Phimai is afgeleid van Vimaya, dat verwijst naar inscripties die in het complex gevonden zijn: Vimayapura, de stad van Vimaya. Opvallend is dat de Khmer hindoe waren maar in Phimai boeddhistische tempels werden gebouwd. Mogelijk naar voorbeeld van een tempel uit de 7e eeuw in Khorat. Nog altijd is in Phimai te zien hoe welvarend, machtig en ontwikkeld het Khmer rijk ooit was.

Met deze Prive Tour Phimai dagtour kunt u Phimai op uw gemak bezoeken.

Extra tip: als u toch in Phimai bent is de enorme Banyan boom mooi om even te gaan bekijken. De takken van verschillende bomen groeien door elkaar en over elkaar en het is onduidelijk welke tak nog bij welke boom hoort. Samen vormen ze daardoor de grootste Banyan boom van Thailand. Omdat veel Thai geloven dat er vrouwelijke geesten in de boom huizen, wordt er geofferd en gebeden.

Olifanten waren in Surin lang de meest gangbare vorm van transport. Het maakte van Surin de olifantenhoofdstad van Thailand. Nog altijd staat de omgeving van Surin bekend vanwege de vele trainingskampen voor olifanten. Elk jaar, in het derde weekend van november, vindt hier het grootste olifantentreffen ter wereld plaats. Het trekt duizenden bezoekers uit de gehele wereld.
Meer weten? Kijk op Surin - Olifantenhoofdstad.

In de stad zelf zijn verschillende tempels (waaronder Wat Burapharam met de heilige Boeddha afbeelding Luang Phor Phra Chee) en er is de City Pillar, die meestal bij het bouwen van de stad in de grond wordt geslagen en een 'huis' vormt voor de geest van de stad. Voor liefhebbers van zijde is het dorp Ban Tha Sawang een optie. Hier wordt zijde gemaakt en verkocht.

Een 'driekoppige' berg vormt het centrale punt in Phanom Sawai Forest Park. De Yot Khao Chai piek is 210 meter hoog en heeft een tempel die bereikt kan worden via een trap. Daar staat het Phra Surintharamongkhon Boeddhabeeld, maar een deel van de pret is de omgeving. Ook de twee andere pieken hebben Boeddhabeelden of een boeddhistisch paviljoen. Begin april maken veel gelovigen een tocht naar de tempel en de relikwieën op de drie pieken. Het park ligt op ongeveer 20 kilometer buiten Surin.

De dorpelingen van Ban Chiang groeven af en toe bij toeval wel eens een oud bord of stukje bot op. Ze realiseerden zich toen nog niet hoe bijzonder dat was. Dat inzicht kwam pas toen een Amerikaanse archeoloog in 1966 ter plaatse onderzoek ging doen.INFORMATIE !
Autoreizen in Thailand
BOEK TIJDIG !

Nader onderzoek (dat jaren duurde) en meer opgravingen onthulden graven, bronzen kunst- en gebruiksvoorwerpen. Uiteindelijk constateerde de onderzoekers dat er op deze plaats al rond 2000 voor Christus mensen moeten hebben geleefd. Dat maakt het tot een van de oudste nederzettingen in Zuidoost-Azië. Ban Chiang staat inmiddels op de Werelderfgoedlijst. Het Ban Chiang Museum geeft veel achtergrond over de opgravingen en de geschiedenis van de omgeving.

Phanom Rung slaat twee vliegen in een klap. Het is niet alleen de tempel die indruk op u zal maken, het is de combinatie met de omgeving die het tot een onvergetelijk bezoek zal maken. De oude Khmer tempel ligt op de top van een oude vulkaan, een paar honderd meter boven de rijstvelden aan de voet.

Tussen de 10e en 13e eeuw werd al een eerste versie van deze Hindoe Khmer tempel gebouwd. Net als Phimai ligt Phanom Rung op de route van tempels die uitkwamen bij Angkor Wat.

Het Khao Phanom Rung festival in de provincie Buriram vindt elk jaar plaats op de dag dat de zon door alle 15 deuropeningen van het heiligdom van Khao Phanom schijnt en de schittering de ware schoonheid van de plaats en de onovertroffen vaardigheden van de bouwers van het heiligdom onthuld.

Meer weten over dit festival, kijk op Thailand Vrije Dagen en Festivals. De activiteiten omvatten een optocht zoals die in de tijd van de Khmer plaats had, dansvoorstellingen en een show die door middel van licht en geluid uitleg geeft over het ontstaan van Phanom.

Nong Khai is vooral de poort naar Laos en Vientiane. Het ligt aan de Mekong rivier en dankt haar bijnaam Naga aan de gigantische meerkoppige slang Naga die volgens de overlevering (en vooral volgens de verhalen die daarbij horen) in de Mekong leefde. Op meerdere plekken in de stad zult u aan Naga herinnert worden.

Zo is het maar een kleine stap naar het opvallendste van wat u hier (afgezien het turbulente Thaise leven in een grensplaats) kunt zien is Sala Kaew Ku (of Wat Khaek), zo'n 6 kilometer van het centrum. Sala Kaew Ku is een park dat over een periode van twintig jaar werd gebouwd door de mysticus Luang Pu Boun Leua Sourirat.

Dat zit zo: Luang viel als kind in een gat in de grond, ontmoette daar de estheticus Kaewkoo die hem in de onderwereld introduceerde. Als een soort geestelijk leider keerde Luang terug en begon (aanvankelijk in Laos en later in Thailand) aan de bouw van zijn levenswerk van op hindoeïsme en boeddhisme gebaseerde sculpturen.

Niet te missen zijn de Boeddha op een zevenkoppige Naga (slang), zo'n 25 meter hoog, en 'the Wheel of Life', een evenement dat u ondergaat door de enorme 'mond' naar binnen te stappen.

De provincie Loei is nog een van de meest pure stukken Thailand die u kunt vinden. Er wonen relatief weinig mensen en flora en fauna hebben alles uit de kast gehaald om het decor optimaal te maken. De rivier de Mekong kronkelt zich door Loei, dat tegen laos aan schuurt. Er zijn bergen en natuurparken, en het kan er zowel erg warm als behoorlijk koud zijn.

In Loei kun je in luxe safari-tenten logeren. Geef een extra dimensie aan je reisprogramma: Safari-tenten in Loei

Phu Kradueng National Park is een beleving voor wandelaars, trekkers en natuurliefhebbers. Zonsondergangen worden niet veel mooier beleefd dan hier. Maar de uitzichtpunten worden niet zonder moeite bereikt. Ook mooi: Phu Thok, bergtop bij Chiang Khan voor panoramische uitzichten over de uitgestrekte omgeving. Zie verderop op deze pagina.

Mocht het zo uitkomen met uw reisschema dan is het beroemde Phi Tha Khon festival een aanbeveling. Dit is uw kans om de 'doden' te zien herleven als vrolijk dansende geesten. Dit jaarlijks terugkerend spektakel Phi Tha Khon (Het festival van de geesten) in Dan Sai, in de bergen van de provincie Loei stamt af van een eeuwenoud ritueel om de kwade geesten te verdrijven en zo de kans op geluk te verhogen.

Jonge mannen uit de omgeving verkleden zich als geesten. Ze dragen kleurrijke kleding en enorme olifantenmaskers en fallussen gemaakt van kokoshout. Ook dragen ze een vreemd uitziende hoed, eigenlijk een rijstmand is, maar die nu ondersteboven als hoofddeksel wordt gedragen.

Men is overtuigd van de beschermende krachten die in het geestenmasker schuilen. De gedachte: Ben je niet verkleed, dan wordt je gemakkelijker getroffen door ziektes, helpt de oude traditie in stand te houden. Meer weten over dit festival, kijk op Thailand Vrije Dagen en Festivals.

Khao Yai is het oudste nationale park van Thailand (sinds 1962) en een van de grootsten. Er zijn watervallen, bergen en wouden, en er zijn meer dan tweeduizend verschillende plantensoorten aangetroffen. De hoogste top, Khao Rom, piekt op 1,351 meter boven zeeniveau.

Khao Yai National Park is zo'n tweeduizend vierkante kilometer groot en staat op de Werelderfgoedlijst van de Verenigde Naties, voornamelijk omdat het een intact zijnde 'moesson woud' of 'droog woud' herbergt, een meer open vorm van bebossing dan het dichtere tropisch regenwoud. Dat tropische regenwoud is er ook in Khao Yai, net als graslanden.

Er leven wilde olifanten, gibbons, makaken, vleermuizen, wilde zwijnen en meer dan driehonderd verschillende soorten vogels. Deze Isaan Echt Thailand Rondreis brengt u onder meer naar Khao Yai National Park.

Een kortere, zesdaagse reis is Isaan Echt Thailand Tour. Mocht u het echt anders willen doen dan adviseren wij te gaan kamperen in Khao Yai National park. Een bijzondere ervaring. Lees er meer over op Kamperen in Khao Yai National park (twee dagen).

Kijk ook even op onze speciale pagina Khao Yai National Park

Wat Phra That Phanom is een beetje sprookjesachtig, maar echt bijzonder. Het is een van de oudste religieuze monumenten in Thailand en ademt in alles vooral een Laotiaanse sfeer. Dat komt vooral door de afwijkende vorm van de stoepa, het religieuze monument, waar het hier vooral om gaat. De stoepa of chedi is 54 meter hoog en die hoogte wordt nog eens versterkt door de 4 meter hoge 16 kilo zware gouden paraplu.

Het is een van de zes tempels in de hoogste koninklijke categorie van heel Thailand, en slecht een van de twee buiten Bangkok. Het verhaal is dat Boeddha hier op zijn reis naar Thailand beslist dat een stukje van zijn borstbeen op deze plek in een chedi zou worden geplaatst.

Acht jaar na zijn dood, werd (volgens de overlevering) dat in 535 voor Christus ook daadwerkelijk gedaan. Een van Boeddha's trouwste volgelingen, Mahakassapa zou het bot in gezelschap van zo'n 500 verlichte geesten (arahants) naar deze tempel hebben gebracht. Of die voor die tijd enorme reis is gemaakt is onduidelijk. Volgens de verhalen zou Mahakassapa zijn 'gevlogen of zijn opgetild'. En of de tempel toen al werkelijk bestond weet niemand, maar dat doet er voor de beleving van deze plek helemaal niet toe.

Zeker is dat de de chedi herhaaldelijk is herbouwd omdat deze, bijvoorbeeld door overvloedige regen, ernstig werd beschadigd. En ook zeker is dat het, met de ligging aan de rivier, een devote, mooie tempel is om te bezoeken.

Ubon Ratchatani wordt -voor het gemak- meestal gewoon Ubon genoemd. De bijnaam van een van de grotere steden in dit gebied is 'Koninklijke Stad van de Lotus'. Er zijn verschillende interessante tempels, waarvan Wat Pa Nanachat in het oog springt omdat deze tempel in de jaren '70 speciaal werd gesticht voor niet-Thai. De voertaal is daarom Engels.

Iets buiten de stad ligt Wat Nong Pah Pong. het is net als Wat Pa Nanachat van de tempels/kloosters waar Thai Forest Tradition meditation wordt beoefend, een variant op het Boeddhisme waarin geprobeerd wordt de geest vrij te maken. In het stadscentrum ligt Wat Thung Si Mueang, een tempel met een oude houten bibliotheek, die op houten palen en een klein meer staat.

Ook buiten de stad: de Sirindhorn Wararam Phu Prao tempel is een favoriet voor als de avond valt. Mede vanwege het fraaie uitzicht over de omgeving, omdat deze tempel op een heuvel ligt. Bekend is de 'Tree of Life' en de fluoriserende wortels die rond het complex in de grond zijn aangebracht.INFORMATIE !
Autoreizen in Thailand
BOEK TIJDIG !

Het kaarsen festival in Ubon Ratchathani heeft alles te maken met de komst van de regen. Het is een oude traditie dat monniken zich in deze periode terug trekken in de kloosters en tempels (zie het volgende blokje). Monniken kregen kaarsen mee om zich van licht te kunnen voorzien in hun kleine verblijven in de tempels. Dit moment wordt zeker niet alleen in Ubon gevierd, maar in het hele land. Het grote verschil is dat het hier op een leuke manier uit de hand is gelopen.

Op het Kaarsen festival worden inmiddels grote 'kaarsen' door de stad gedragen. Het zijn niet alleen kaarsen (dat zou niet kunnen, de sculpturen zijn te groot), het zijn vaak houten constructies met een laag van was. De reusachtige afbeeldingen komen uit de boeddhistische- of hindoe mythologie.

Op Asanha Bucha Day (zie het volgende blokje) worden de 'kaarsen' naar het Thung Si Mueang park gebracht. Hier, in het midden van de stad, worden ze gedecoreerd en tentoongesteld. Er is muziek en dans en veel mensen brengen aansluitend een bezoek aan een tempel. Meer weten over dit festival, kijk op Thailand Vrije Dagen en Festivals.

De heuvel ligt op 8 kilometer van het dorp Chiang Khan en is goed te bereiken met de taxi of tuk tuk. Vanaf de voet van de heuvel kunt u met de songtaew (een publieke taxi) naar boven. Alleen dit vervoer is toegestaan. Deze chauffeurs kennen de route op hun duimpje. Het is niet ver, maar wel erg steil. Weet wel dat een deel van de charme is dat het er (in de vroege ochtend) heel vaak mistig is. Niet een beetje, u ziet dan een oceaan van mist.

Deze heuvel ligt relatief dicht bij Laos. Verwar de Phu Thok heuvel niet met de Lonely Mountain, Phu Thok Noi in de provincie Bueng Kan, ook in de Isaan. Hier kunt u langs een steile trap een heuvel beklimmen.

Dit is een mooie expeditie, maar niet voor mensen met hoogtevrees. De charme is de beklimming van de Phu Thok Noi heuvel, via een houten trap die als het ware tegen de heuvelwand is aangeplakt. Phu Thok is de eenzame piek in een landschap dat verder behoorlijk vlak is. Het is juist daarom dat de (niet eens zo hoge) heuvel met 359 meter een fascinerend uitzicht over de omgeving geeft.

Aan de voet van de heuvel ligt de Jetiya Khiri Wihan tempel, nu vooral een meditatie centrum. De tempel is ook het beginpunt van de klim langs de steile houten constructie die (aan het eind van de jaren '60) door monniken en dorpelingen werd gebouwd. Ze deden er 5 jaar over de trap te bouwen. Voor hen symboliseert de klim het pad naar een rechtvaardige en deugdelijke persoonlijkheid, die bereikt wordt door wilskracht en besluitvaardigheid. Die zeven stappen naar verlichting maakt u het best in stevige schoenen, in het bezit van voldoende water en zenuwen.

Sisaket is een typisch Isaan stadje. Je zou kunnen zeggen dat het een grote markt is en dat als je mazzel hebt je er nog een olifant ziet lopen. Dit gebied kent een lange geschiedenis waarbij de meest florerende periode die waarschijnlijk van de Khmer was.

Het stadje is dan ook vooral de uitvalsbasis voor mensen die de prachtige omgeving willen zien en/of die naar de Preah Vihear tempel willen. Een oude Hindoe tempel, uit de Khmer periode die op een 500 meter hoge klif in het Dângrêk gebergte staat. Probleem is dat de weg naar de tempel via Thailand loopt. Op het moment van bouwen was er nog geen sprake van landsgrenzen.

De problemen begonnen toe de grenzen werden getrokken. Op een kaart uit 1904 ligt de tempel in Thailand, op een kaart uit 1907 in Cambodja. Al sinds de jaren' 50 ruziën Thailand en Cambodja over op wiens grondgebied de tempel staat. Het leidde tussen 2008 en 2011 zelfs tot militaire conflicten. Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag dat zich uiteindelijk over de kwestie boog, wees de tempel toe aan Cambodja.

Het tempelcomplex heeft een langwerpige vorm en is zo'n 800 meter. De tempel ligt op de route naar het centrum van de Khmer, Angkor Wat en is waarschijnlijk al in de 9e eeuw gebouwd als eerbetoon aan de berggoden Sikharesvara en Bhadresvara, beiden verschijningsvormen van Shiva. De tempel staat op de Werelderfgoedlijst van de Verenigde Naties.

De provincie Roi Et herbergt twee erg interessante religieuze monumenten. De eerste is een bijna 60 meter hoog (!) Boeddhabeeld, de tweede een pagode.

PHRA MAHA CHEDI CHAI MONGKOL
Phra Maha Chedi Chai Mongkol is een van de grootste en mooiste pagodes in Thailand. De chedi (of stoepa) meet meer dan honderd meter en is een toonbeeld van elegantie en stijl. Aan de binnenkant van de stoepa is een wenteltrap die naar de top leidt, naar een relikwie van Boeddha. De stoepa hoort bij de Pha Namthip Thep Prasit Vararam tempel in het district Nong Phok, op ongeveer 80 kilometer van Roi Et stad.

WAT BURAPHAPHIRAM
Wat Buraphaphiram is beroemd vanwege het enorme bijna 60 meter hoge staande Boeddhabeeld, dat voor de tempel staat. Het is het hoogste staande Boeddhabeeld in Thailand. De goudkleurige Phra Phuttha Rattana Mongkhon Mahamuni, zoals het beeld heet, heeft een voet van 8 meter breed. Soms is het mogelijk het beeld aan de binnenkant te beklimmen. De tempel ligt in Roi Et stad, ten westen van de Nuea rivier.