Thailand - Centraal-Thailand informatie

Bangkok is het kloppend hart en de hoofdstad van Thailand, de warmste metropool ter wereld, ongrijpbaar, fascinerend, maar ook verrassend vriendelijk en open. In tegenstelling tot de meeste Europese steden is er geen kerk of plein waaromheen de stad is ontstaan. Bangkok begon weliswaar aan de Thonburi kant van de rivier, werd voortgezet aan de andere kant waar de Wat Pho tempel al een paar honderd jaar stond. De stad kwam met de bouw van het Grand Palace echt tot leven. Hier ligt dus het historische hart, maar voor velen zal hun verblijf zich vooral afspelen rond Khao San Road, Silom, Sukhumvit of Siam; ook allemaal een delen van het grote hart van Bangkok.

Er valt dus veel te ontdekken, de prachtigste tempels en andere bezienswaardigheden, maar vergeet niet te genieten van wat deze stad eigenlijk het leukst maakt. Dat is niet de grote schaal, maar juist het kleine: de mensen die altijd in de weer zijn met eten (en hun mobiele telefoons), de locale marktjes, een handeltje hier, een handeltje daar, eetstalletjes, achterafstraatjes en buurtjes, waar de alles overheersende stad vaak zo verrassend ver weg is.

GREEN WOOD TRAVEL TIP - Wat Pho is vooral beroemd vanwege de enorme (46 meter lange) Liggende Boeddha die de tempel siert. Het is een van de oudste en grootste tempels in de stad, Pho bestond al een paar honderd jaar voordat Bangkok werd gesticht (al heette de tempel toen anders). Naar verluid staan er meer dan duizend Boeddhabeelden op het complex, velen daarvan zijn beelden die gered zijn uit Ayutthaya, nadat het in de 18e eeuw door de Birmezen was ingenomen en grotendeels vernietigd.

Wat Arun is een beetje de publiekslieveling van Bangkok. Het is moeilijk niet onder de indruk te zijn van dit fraaie monument aan de rivier. De tempel, die al bestond voordat Bangkok van de grond kwam, staat in de schaduw van de 82 meter hoge prang (een heilig monument in Khmer stijl).

Koning Chakri, Rama I, liet in 1782 de eerste paal in de grond slaan van wat Bangkok moest worden. Het eerste gebouw dat hij liet bouwen is het Grand Palace, toen niet alleen de plek waar de koning ging wonen, maar ook het regeringscentrum. Op het grote complex vindt de bezoeker ook de Wat Phra Kaew, de tempel van de Smaragdgroene Boeddha. Dit 66 centimeter hoge Boeddhabeeld wordt beschouwd als het belangrijkste heiligdom van Thailand. De bezitter van dit beeld wordt veel voorspoed toebedacht.

De geschiedenis lijkt een beetje voorbij te zijn gegaan aan Uthai Thani. De inwoners van het stadje (in de gelijknamige provincie) zijn er nog het meest trots op dat de vader van koning Rama I hier vandaan kwam.

Wat Chantharam, ook bekend als Wat Tha Sung of -handiger- als de glazen tempel is beslist de moeite van een bezoek waard. De tempel stamt al uit de Ayutthaya periode en is voorzien van spiegels en kristallen versiering die de tempel een sprookjesachtig voorkomen geven.

Ook bijzonder is Prasat Thong-kam, het gouden kasteel. Maar heel weinig tempels in Thailand hebben een vierkante toren, vaak kasteel genoemd, op hun complex. Wat Ratchanada in Bangkok heeft bijvoorbeeld het metalen kasteel. De torens zijn versierd met spitsen die de deugden verbeelden die een mens zich eigen moet maken om een goed boeddhist te worden. Die weg leidt naar het nirvana, de status van rust en vrede waarin een boeddhist als mens compleet is en niet meer hoeft te reïncarneren.

Phitsanulok is een levendige marktstad in het noordelijk deel van Centraal-Thailand. Hier vindt u bij wijze van spreken geen taxi's, maar riksja's. De drijvende restaurantjes in de rivier zijn zonder meer uitnodigend. Phitsanulok heeft veel weg van een bedevaartplaats.

In Phitsanulok staat de Phra Si Rattana Mahathat tempel, die in Thailand beroemd is omdat er (volgens de Thai) het mooiste Boeddhabeeld van het land te zien is, de Phra Phutta Chinarat, een Boeddhabeeld uit de veertiende eeuw.

Dit beeld is na de smaragden Boeddha van Bangkok het meest vereerde van Thailand. Koning Rama V was in ieder geval erg onder de indruk en wilde het beeld naar Bangkok brengen. De bevolking kwam in opstand en de Boeddha bleef in Phitsanulok, waar overigens maar weinig toeristen komen.

Lopburi, een van de oudste en meest sfeervolle steden van Thailand. De stad was al onderdeel van het Khmer rijk en later kort hoofdstad van het Ayutthaya koninkrijk.

De stad staat bekend om de vele makaken. Amsterdam heeft de duiven op de Dam, Lopburi de apen. Deze apen zitten vooral bij de Phra Prang Sam Yod tempel, niet voor niks de Apen Tempel genoemd. Die apen houden zich niet altijd gedeisd en zijn uit op plastic tasjes, uw zonnebril of andere dingen waar u aan hecht. U bent gewaarschuwd. Wie geen zin heeft in apen maar toch de tempel wil bezoeken, kan het best kiezen voor de kleine ingang, waar geen apen zitten. Of u bezoekt de tempel Wat Phra Sri Ratana Mahatat, aap-vrij.

Het oude koninklijk paleis Phra Narai Ratchaniwet is in de 17e eeuw gebouwd in opdracht van koning Narai, die er ontwerpers voor uit Europa liet komen. Het is nu deels een ruïne, maar heeft ook een museum (in een later gebouwd deel van het paleis). Het paleis bevat Thaise, Khmer en westerse designs, heeft een fraaie tuin en geeft een indruk van hoe hier werd geleefd. Koning Mongkut liet het paleis restaureren en ging er zelf deels wonen. Zijn verblijf, het Phiman Mongkut Paviljoen, maakt ook onderdeel uit van het museum.

In de omgeving van Lopburi zijn in de wintermaanden veel velden met zonnebloemen te vinden.

Stelt u zich voor: tot halverwege de achttiende eeuw was Ayutthaya een enorme stad, in die tijd groter dan Parijs. Een welvarende stad ook, omdat het centraal op de handelsroute tussen China en India lag. Het werd dus druk bezocht door handelaren (rijst, hout, wapens), maar ook door diplomaten en kunstenaars.

Het stond vol paleizen, tempels, beelden en kloosters. Maar de Birmezen maakten een einde aan de rol van Ayutthaya in de geschiedenis. Bezig om hun gebied uit te breiden werd er rond 1765 al flink gevochten om het koninkrijk Ayutthaya en andere delen van Thailand. De Birmezen omsingelden Ayutthaya een paar jaar tot ziektes en uitputting een eind aan de strijd maakten. In 1767 werd de stad overrompeld en grotendeels vernietigd.

GREEN WOOD TRAVEL TIP - Wat Chai Wattanaram. Deze tempel (ruïne) was de eerste die door koning Prasat Thong werd gebouwd. Prachtig gelegen aan de rivier was het een eerbetoon aan zijn moeder. Deze tempel werd in de achttiende eeuw door de Birmezen grotendeels vernietigd. Maar de 35 meter hoge centrale stoepa en enkele andere stoepa's staan nog fier overeind.

Vergeet niet: Het vroegere Koninklijk Paleis, de enige nog in goede staat verkerende tempel, Wat na Phramen en de fotogenieke Wat Mahatat met het beroemde Boeddhahoofd, verstrengeld in een Banyan boom.

Het mooiste zicht op de belangrijkste attractie van Ang Thong, de gigantische zittende Boeddha, heeft u al lang voordat u er bent. Al van heinde en ver torent het beeld boven de palmbomen en rijstvelden uit. Het is verleidelijk de auto op het midden van de snelweg stil te zetten om een foto te maken (niet doen).

GREEN WOOD TRAVEL TIP - De Boeddha van Ang Thong is 92 meter hoog en daarmee het grootste beeld van Thailand (en het zevende grootste in de wereld). Officieel heet het beeld Phra Phuttha Mahanawamintra Sakayamunee Sri Visejchaicharn, maar dat mag u vergeten (of u bent het al vergeten). Veel bezoekers doen een poging (er is een klein trapje voor nodig) om de vingers van de rechterhand van de Boeddha aan te raken, dat brengt geluk, menen zij.

Wat Muang, de tempel waar deze Boeddha onderdeel van is, heeft ook een fraai met spiegels bekleed tempelgebouw. En onmisbaar is de nogal opvallende uitbeelding van de boeddhistische hel op het tempelterrein. Grafische beelden over straf en boetedoening, mensen die door demonen in stukken worden gezaagd of een tong uit worden getrokken.

Als u tegen een Thai vertelt dat u van plan bent naar Nakhon Pathom te gaan (een kilometer of 50 van Bangkok) dan zal de eerste reactie zijn dat u absoluut naar de Phra Pathom Chedi moet. En daar heeft deze Thai dan gelijk in.

GREEN WOOD TRAVEL TIP - Phra Pathom Chedi, 'de eerste stoepa', is met 127 meter (waarschijnlijk) de grootste stoepa van de wereld. Belangrijker is mogelijk dat de stoepa is gebouwd op de plek waar een paar duizend jaar geleden in Thailand het boeddhisme werd geïntroduceerd.

Al in de 4e eeuw werd hier een tempel gebouwd. Om wat voor reden dan ook viel de tempel ten prooi aan verwaarlozing en raakte overgroeid met jungle. Honderden jaren later bezocht koning Mongkut de restanten van de tempel en besloot dat deze plek een indrukwekkende tempel verdiende. 17 jaar later (in 1870) was deze gigantische stoepa een feit.

Als u er toch bent, bezoek dan ook het Sanam Chandra Paleis. Fraai, beetje sprookjesachtig paleis met een mooie tuin met hoge bomen en een meertje. Gebouwd door koning Rama VI in 1907.

In de 13e en 14e eeuw ontstond onder de bezielende leiding van koning Ramkhamhaeng het eerste Siamese rijk: Sukhothai. Nog altijd wordt gezegd dat in deze periode de ziel van de Thai werd gecreëerd omdat de koning op vele fronten zijn onderdanen beïnvloedde.

Hij legde de hand aan het schrift dat de basis is van de Thaise taal, introduceerde een vorm van Boeddhisme die in Thailand nog steeds leidend is en initieerde kunst en literatuur.

Naar verluidt had hij een klok aan de deur van het paleis die de Siamezen konden luiden als ze vragen hadden of wilde klagen. De koning beantwoordde die vragen steeds zelf.

In het Sukhothai historisch park kunt u zien wat er over is van deze ooit zo welvarende stad. Het park vormt zo'n beetje het (oude) centrum van Sukhothai en is dus gemakkelijk te vinden. Leuk (en een handige manier om veel te zien) is een fietstocht door het Sukhothai historisch park maken. U ziet hier de bijzondere beelden en overblijfselen van tempels uit de eerste hoofdstad van Siam (Thailand). Aan het begin van de 14e eeuw had Sukhothai ongeveer dezelfde omvang als Thailand nu.

Dit is de hemelse stad. Dat bedenken wij niet, het is de letterlijke vertaling van Nakhon Sawan. Vroeger was het de poort naar het onontgonnen noorden van Thailand. In de tijd van het Sukhothai koninkrijk was Nakhon Sawan een belangrijke handelspost vanwege de goede bereikbaarheid over rivieren.

Bij Nakhon Sawan stromen de rivieren de Ping en Nan samen om de Chao Phraya rivier te vormen, die een paar honderd kilometer zuidelijker Bangkok doorkruist en naar de Golf van Thailand leidt.

Interessant is de Khiriwong tempel op de Dawa Dung berg. De tempel is gemakkelijk te bereiken, en alhoewel niet de meest spectaculaire tempel die u in Thailand kunt bezoeken, is het de moeite waard. Alleen al voor het panoramisch uitzicht over de omgeving.

Voor liefhebbers van vogels is het enorme moerasgebied Bung Boraphet een aanrader. U kunt er boottochten maken op het meer. Een van die moerasgebieden lag een beetje in de weg toen de stad zich ontwikkelde. Er werd een meer van gemaakt en nu is het centraal in Nakhon Sawan gelegen Utthayan Sawan Park een prettige plek voor een ochtend- of avondwandeling of om een rondje te fietsen.

Samut Songkhram klinkt maar weinig reizigers bekend in de oren. Toch kennen velen de Amphawa drijvende markt, de Mae Klong Treinmarkt of Damnern Saduak, waarschijnlijk de bekendste drijvende markt van Thailand. Allemaal goed te bereiken vanuit Bangkok, of aantrekkelijk als tussenstop op weg naar Kanchanaburi of naar Hua Hin.

Bangkok werd niet voor niks ooit het Venetië van Azië genoemd. Een dikke honderd jaar geleden woonden en werkten veel Thai op het water. Het oude Bangkok was doortrokken met kanaaltjes en aftakkingen van de Chao Praya rivier. Logisch dat de markten zich dus ook op het water bevonden.

De drijvende markt is langzaam uit het straatbeeld van Bangkok verdwenen. Gelukkig is de markt van Damnern Saduak, op zo'n 90 kilometer van Bangkok, bewaard gebleven. Het is niet alleen een populaire markt voor toeristen, veel Thai doen er nog gewoon hun dagelijkse boodschappen.

De reizigers op de Mae Klong trein hebben geen haast, en dat is maar goed ook. Ze zitten in een van de langzaamste treinen van het land. Beroemd is deze trein, die ooit vis en andere goederen naar lokale markten bracht, wel. Op sukkeldraf doorsnijdt de locomotief de op en rond het spoor opgebouwde Rom Hup markt. Die bijnaam verwijst naar een paraplu die inklapt. Precies de beweging die de markt maakt als de trein passeert.

GREEN WOOD TRAVEL TIP - De Amphawa Drijvende Markt. Het kanaal ligt vol met bootjes. De sfeer is levendig, er is live muziek en natuurlijk lekker eten. Ook in de avond is het de moeite waard een boottochtje te maken. Een prachtige gelegenheid om de bomen vol vuurvliegjes te zien. Thailand heeft meer dan 100 verschillende soorten van deze lichtgevende insecten, die geen vliegen zijn maar kevers.